Jeśli kiedykolwiek wychodziłeś ze szkoły podstawowej trzymając w ręku tekturową tubę owiniętą w ręcznik papierowy i gumki recepturki, prawdopodobnie zrobiłeś własnoręcznie kazoo . Nie było to może specjalnie dekoracyjne, ale zamieniało zwykłe popołudnie w hałaśliwy, pełen śmiechu czas, który wydawał się sukcesem.
Coś więcej niż tylko rzemiosło
Własnoręcznie wykonany kazoo był czymś więcej niż prostym projektem artystycznym – łączył muzykę, kreatywność i praktyczną naukę, tworząc kompleksowe doświadczenie. Brzęczący dźwięk, który wydawał, pozostawiał niezatarte wrażenie – zwłaszcza na każdym, kto znajdował się w zasięgu słuchu.
Proste materiały, duży wpływ
Prostota materiałów była częścią magii. Wystarczyło:
Rurka tekturowa
Ręcznik papierowy (lub papier woskowany)
Gumka
Czasami nawet wykazywaliśmy się kreatywnością i robiliśmy małą dziurkę przy końcu, przykrytą ręcznikiem papierowym – żeby trochę urozmaicić. Potem zaczęła się zabawa: wystarczyło zanucić w otwarty koniec rurki, a z niej wydobywał się ten chrapliwy dźwięk. To było jak magia.
Ale nie chodziło tu tylko o zabawę. To było proste wprowadzenie do fal dźwiękowych i wibracji . Dzieci uwielbiały słuchać nauki w akcji – bez ekranów, bez baterii, tylko z ciekawości i przedmiotów codziennego użytku.
Każdy Kazoo był wyjątkowy
Każde kazoo miało swój własny dźwięk. Niektóre brzęczały ostro, inne cicho nuciły, a ta odrobina urozmaicenia sprawiała, że każdy czuł się wyjątkowo. Kiedy klasa kończyła budować swoje kazoo, dzień zazwyczaj kończył się radosnym chaosem – dziesiątki dzieci nuciły dumnie swoje dzieła, głośno i hucznie świętując swoje nowo odkryte talenty muzyczne.
Jak zrobić domowy kazoo
Przybory:
Rurka tekturowa (po papierze toaletowym lub ręcznikach papierowych)
Kwadrat ręcznika papierowego lub papieru woskowego
Gumka recepturka
(Opcjonalnie) Mały otwór w pobliżu zakrytego końca
Instrukcje:
